Ik voel mij vandaag een beetje als een leeggelopen ballon. Het energieniveau ligt ver onder het 0-punt. Ik kan hier dus gewoon helemaal NIET aan wennen. Het is zo frustrerend om geen energie te hebben en dat het sporten dan ook niet lukt. Ik zat gisteravond Boer zoekt Vrouw te kijken en zag al die mensen in de bloei van hun leven, ongeacht welke leeftijd. Door dit zo te zien, realiseer ik mij dat ik al heel lang niet meer bloei en dat een relatie waarschijnlijk ook niet meer zal komen.
Ik kom zo langzamerhand op een punt, waarbij ik nog meer gas terug moet gaan nemen. Het feit dat ik vandaag zo futloos en moe ben, komt doordat ik toch toe moet geven dat mijn weekend te druk was. Terwijl ik dat van te voren totaal niet vond. Zaterdag heb ik overdag alleen een paar wassen gedraaid en ’s avonds m’n verjaardag gevierd. Zondagochtend was m’n zoon nog thuis en ’s middags ben ik naar de open dag van de manege geweest.
Ik ben erachter gekomen dat het vieren van mijn verjaardag heel veel energie gekost heeft. Niet omdat het zo druk was of omdat ik veel moest doen, want dat was absoluut niet het geval. Waar ik last van had, was dat m’n spullen in huis niet op z’n plek stonden en dat andere mensen hun glas, kopje of beker op mijn tafel gingen zetten en ik constant bang was dat iemand iets om zou gooien. Er was 1 persoon die rookte en die ging keurig naar buiten om te roken, maar toen hij dat deed, had ik constant in m’n hoofd, als hij nou maar niet die peuk op de grond gooit, of in de tuin. Belachelijk natuurlijk, want hij had vooraf gezegd dat hij dat uiteraard niet zou doen. Eigenlijk ben ik voor mijn gevoel de hele avond onbewust bezig geweest om iedereen in de gaten te houden of het wel goed ging. Best wel ziek eigenlijk, zeker als ik het nu zo opschrijf. Ik heb blijkbaar meer last van m’n Dwangstoornis dan ik dacht.
De volgende ochtend was mijn zoon nog bij mij thuis, omdat hij een nachtje was blijven slapen. Dus ’s morgens was het ook anders dan normaal, opletten met douchen, slaapkamer overhoop en een gesprek wat wij hadden wat mij zwaar viel. We hebben het beiden niet zo makkelijk op het ogenblik en dat botst een beetje. Hij vindt dat ik teveel op z’n lip zit en ik trek mij alles persoonlijk aan. Dus zo’n gesprek en je aanpassen in je eigen huis kost ook energie. En toen nog de manege, wat een drukte, veel rumoerigheid, schuivende stoelen, spelende kinderen en het was steenkoud in de kantine van de manege.
Van dit alles moet ik dus nu toegeven dat ik daarvan moet herstellen. Zowel lichamelijk als geestelijk moet ik rust nemen. Het lastige vind ik dan wel om goed voor mijzelf te zorgen. Goed eten, goed drinken, uiterlijke verzorging, dat wil niet echt als ik mij zo voel. Dan kan ik nog bijna 30 prachtige jurken in de kast hebben hangen, ik zit in joggingpak op de bank. Er zijn dames in de Facebookgroep van de jurkenzusjes die ook dagen uitgeteld doorbrengen en zij kunnen dan toch de kracht vinden om languit op de bank of bed te gaan in een mooie jurk, ik heb daar respect voor. Mij lukt het niet.
Kommentit