Week 4.2

31 maart 2022

Vandaag was voor mij een dag met veel triggers en dat maakte dat ik compleet uitgeblust bij mijn ouders aankwam. Gelukkig kon ik mijn hart luchten en mijn emoties checken, maar ik merkte wel dat ik echt gesloopt was. Ik was niet vooruit te branden en was echt futloos. Uiteindelijk mezelf een schop onder mijn kont gegeven, opgestaan, naar huis gegaan en gaan douchen. Letterlijk en figuurlijk de dag van mij afspoelen.

Vanmorgen werd ik enorm getriggerd, omdat ik mij op een gegeven moment niet veilig voelde in de klas, zodra er stemverheffing komt en daar gelukkig door de docent adequaat op gereageerd wordt, dan gebeurt er toch iets met mij van binnen. Ik heb op mijn 15e met geweld te maken gehad en dat is wat er getriggerd wordt. De situatie in de klas was niet onveilig, juist doordat er adequaat gereageerd werd, het is voor mij dus een leerdoel om niet huilend de klas uit te lopen, maar om aan te geven dat de manier van reageren mij angstig of bang maakt, daardoor leer ik voor mijzelf op te komen en zal ik er steeds beter mee om leren gaan. Mooi leermoment van deze ochtend.

In de middag werd ik getriggerd door mijn eigen herstelverhaal van vorige week. Ik merkte dat ik weinig vragen kreeg na afloop en dat is gaan spoken in mijn hoofd; “vinden mensen mij wel aardig”, “doet mijn verhaal er wel toe”, “ben ik het wel waard om naar te luisteren”. Ook merkte ik dat ik niet terugkreeg dat mensen geraakt werden door mijn verhaal en ook daar zit een oude pijn. Ik ben vaak bestempeld als de Borderline Bitch, koel en afstandelijk. Daar komt bij dat ik tijdens mijn laatste therapie meerdere keren te horen kreeg, dat een medecliënt mij niet voelde als ik huilde, dat de tranen die persoon niks deden. Rationeel weet ik dat dat niet mijn proces is, maar ik voel ‘m nog steeds. Ook kreeg ik met audities doen tijdens het koor waar ik een paar jaar terug in zong, dat ik mooi kon zingen, maar dat de dirigent het niet voelde. En nu kwamen deze spoken ook weer voorbij; “ben ik nog steeds die kille koelkast?” Ook heb ik te horen gekregen dat het allemaal minder perfect mag, dat mijn verhaal en presentatie goed op elkaar aansloten en dat dat ook te verwachten was. Ik ben bezig met mijn portfolio en ook daar ben ik bezig om het perfect voor elkaar te krijgen. Niet omdat het zo moet, of omdat het niet minder mag, maar omdat ik het vooral leuk vind, om het op mijn manier te doen, ik ben niet zoals de meesten en dat wil ik ook niet zijn. Deze unieke ik wil ik zijn en vooral ook blijven. Maar ik vroeg mij wel af of ik met dit kâkstrakke voorkomen mensen op afstand houd, alles zo perfect in orde willen hebben dat er geen vragen nodig zijn. In een oefening van de week kwam ik er op meerdere punten achter dat ik moeite heb met intimiteit. Ik vind het lastig om mensen echt bij mij binnen te laten, ik praat als Brugman, maar laat zelden het topje van de ijsberg zien, uit angst voor afwijzing.

Ik vertelde vanmorgen in de klas dat ik “blij” ben dat het “schuurt”, want zonder wrijving immers geen glans, dus ik leer enorm, van de medestudenten, de coaches, de docenten, maar vooral van mijzelf. Ik dacht namelijk toen ik in augustus vorig jaar mijn traumacirkel (ik word niet gezien, ik word niet gehoord, ik doe er niet toe) nauwelijks meer een rol speelde, maar vorige week in mijn herstelverhaal vertelde ik al dat het niet meer vuurrood aanwezig is, maar zachtroze. En dat is ook wat het is, het wordt in mij aangeraakt, maar ik laat het mij niet meer overnemen, ik ben ermee aan het leren leven.

1 april 2022

Vanmorgen hebben wij buiten een stukje teambuilding gedaan, dus in plaats van een jurk, ging ik vandaag in joggingpak naar school. De oefening die wij moeten doen vond ik erg leuk, het was leuk om na de intense dag van gister even “actief” met elkaar bezig te zijn.

‘s Middags gingen we 4x 1 op 1 met elkaar in gesprek om elkaar beter te leren kennen. Voor de middagpauze werd er al over gesproken dat het niet handig is om dit met de mensen te doen, die je al een beetje hebt leren kennen, maar dat het beter zou zijn om het juist met iemand te doen die je nog niet zo goed kent. Ook werd er geopperd om 1 persoon in het midden te zetten en dat zelf iemand er dan op af kon stappen, dit triggerde mij, want dan zou zo maar kunnen gebeuren dat ik niet gekozen zou worden, net als vroeger in de gymzaal. Voor deze optie werd ook niet gekozen, we mochten zelf onze gesprekspartner kiezen.

Mijn eerste gesprekje was vrij snel duidelijk met wie ik dat ging houden, het was (voor mij) een emotioneel gesprek, maar wel een heel fijn gesprek. Bij het 2e gesprek vroeg ik iemand, maar die gaf aan met iemand anders te willen en toen vond ik een andere student. Dit was ook een fijn gesprek, compleet anders dan het eerste en dat maakte het ook zo leuk. Omdat ik zelf vaak bang ben dat ik niet gekozen word, ben ik iemand die snel op iemand afstapt. Doordat de 2e persoon niet met mij in gesprek wilde, maar met een ander, werd er in mij ook wat geraakt. Dat had er mede mee te maken, omdat ik sinds gister weer wat aan het worstelen ben met mijn traumacirkel. Omdat ik mijzelf nieuw gedrag aan wil leren en vertrouwen in de medemens wil krijgen, besloot ik bewust om bij het 3e gesprek op niemand af te stappen wel met de angst in mijn achterhoofd dat ik niet gekozen zou worden. En dat was exact wat er gebeurde, ik werd niet gekozen. Er bleek dus ergens een groepje van 3 personen te zijn, maar ik wist niet wie. De docent zag mij zitten en kwam naar mij toe. Ik legde uit wat mijn angst was, dat mijn traumacirkel wat meer aan de oppervlakte ligt en dat dit dus waarheid werd. Of in elk geval, voor mij werd heel duidelijk “bevestigd” dat het voor mij nog altijd nodig is om op te staan, mijzelf naar voren moet schuiven, om gezien te worden. Dat is een oude pijn en daar ben ik mij van bewust, maar ik werd er ook emotioneel van. De emoties en daaropvolgende onzekerheid van gister speelde daar zeker een rol in. En ik wil ook een gesprek met mijn coach aan gaan, om samen te bespreken of dit alleen iets van mij is, of dat het ook nog verstandig is om het met de klas te checken. Het gesprek met de docent was wel heel fijn, daar ben ik wel dankbaar voor.

Voor de 4e gespreksronde was ik wel weer vrij snel met mijn gesprekspartner uit te kiezen en dat was echt een ontzettend fijn gesprek. Ik heb enorm veel gehad aan de woorden die deze persoon tegen mij gezegd heeft en ben diegene daar ook erg dankbaar voor. We zijn elkaars tegenpolen, maar hebben ook ontzettend veel herkenningspunten. Nadat de les af was, hebben wij nog even met elkaar staan praten en elkaar een knuffel gegeven, dit maakte dat de dag voor mij toch goed afgesloten werd.

Weekend

Ik had dit weekend een rustig weekend, althans qua e-learning, ik had woensdag al mijn e-learning al af kunnen maken, dus ik had dit weekend alle tijd om mijn portfolio op orde te brengen. Mijn zaterdagochtend begon al vroeg, om stipt 8:00 uur stond de monteur van de KPN voor de deur, omdat ik zoveel problemen met mijn WiFi ervaar. Hij kwam er al snel achter dat ik wat verouderde WiFi apparatuur heb en dat de manier waarop ik boven TV kijk een enorme storende factor is in het WiFi signaal. Het installeren van 2 Super WiFi punten zou alle problemen op moeten lossen, ik zag enorm op tegen de kosten, maar toch besloten om hem alles te laten aanpassen, het is geen doen als ik thuis niet fatsoenlijk mijn huiswerk kan maken. Rond 10:30 uur was hij klaar met zijn werkzaamheden en inderdaad, mijn WiFi was enorm in snelheid verhoogd. Een goede investering dus. 's Middags ben ik met PowerPoint in de weer gegaan om te kijken of ik daar toch op een fatsoenlijke manier mijn portfolio in kan maken en na wat uitzoekwerk heb ik een manier gevonden. Ik heb mijn Persoonlijke Gedeelte van mijn portfolio afgemaakt en een begin van het Theorie Gedeelte (het portfolio bestaat straks uit 3 onderdelen; Persoonlijk, Theorie & Praktijk).

Zaterdagavond heb ik relaxt TV gekeken en ik ben heerlijk gaan slapen. Vanmorgen werd ik alweer redelijk op tijd wakker 8:00 uur en nadat ik nog even heb liggen soezen, ben ik eruit gegaan en heb ik mijn "achterstallige" huishoudelijke klusjes gedaan. Daarna ben ik verder gegaan met mijn portfolio en nu is het zojuist 15:30 uur geweest en ben ik helemaal bij met mijn portfolio, ik heb al mijn reflectieverslagen geschreven en mijn Theorie Gedeelte in PowerPoint helemaal bijgewerkt. Als deze blog zo dadelijk online staat, ga ik de TV aanzetten en lekker Netflix kijken. Wat een fijn gevoel dat ik met alles helemaal bij ben 💪🏼