Steeds meer richting de praktijk

20 juni 2022

Vanmorgen bij het openingsrondje heb ik verteld hoe ik erbij zat. En hoe zat ik erbij? Ik voelde mij wat vermoeid, dit had te maken met de e-learning waar ik zondag mee bezig geweest ben. Ik vertelde vrijdag dat ik onwijs last van mijn lijf had en dat het waarschijnlijk een reactie was op mijn ervaring met agressie donderdagochtend. Daardoor had ik zaterdag bewust een dag van ontspanning genomen en voelde ik mij weer energiek.

Zondagochtend begon ik rond 10:30 uur aan de e-learning. Deze ging over agressie, toepasselijk onderwerp. Uiteindelijk was ik pas om 17:00 uur klaar met deze e-learning, omdat het zo ontzettend veel bij mij losmaakte. Het hele gebeuren donderdag heeft enorm veel bij mij teweeg gebracht en ik merk dat ik een traumareactie heb. En dat kost veel energie en dat merkte ik vanmorgen dus ook nog. Dat deelde ik in het openingsrondje en dat is ook wat mij helpt, erover praten. En dat lukt gelukkig goed. Ook heb ik een vriendin die (helaas) ervaring heeft met trauma en zij kan mij goed ondersteunen.

De les van vandaag was voor mij goed te doen, het was een zogeheten #les en dat houdt in dat er intense onderwerpen besproken worden. Dat waren het op zich ook wel, maar voor mij gelukkig niet zo intens. Dus daar kan ik verder kort over zijn.

21 juni 2022

Vandaag is het een mooie dag, mijn zoon is vandaag 23 jaar geworden en daar ben ik zo super trots op! De les van vanmorgen werd gegeven door de stagiaire van de hoofddocent en wat ik merkte vanuit ervaringsdeskundigheid, dat er door een aantal weinig rekening gehouden werd met het feit dat er iemand van 21 jaar, een studente, voor de klas stond en dit enorm spannend was. Jammer om dit te merken, omdat we natuurlijk nog geen ervaringsdeskundigen zijn, maar we bijna aan het eind van de theoriefase zijn, over een paar weken op stage gaan en dat je dan, naar mijn idee, je wat professioneler op zou kunnen stellen. Wat ik trouwens onwijs knap vond, is dat de stagiaire zich niet van de wijs liet brengen en dat zegt vooral veel over haar.

De middag werd gegeven door de hoofddocent zelf en toen was er nog wel onrust in de klas, maar de sfeer was wel anders dan in de ochtend. De lesstof van de gehele dag vond ik op zich wel interessant, maar het waren voor mij niet echt nieuwe dingen. Wat ik wel opmerkte bij mijzelf, dat ik nog steeds wel veel dingen letterlijk neem, ik heb veel verklaringen nodig in mijn hoofd om bepaalde zaken helder te krijgen. Met name als het dan om mijzelf gaat. Ik denk, en dat zal de stage uit moeten wijzen, dat ik dat naar anderen een stuk minder heb. Waar het met name bij om gaat is dat wij wel met regelmaat testjes doen in de klas over wat voor type je bent, bijvoorbeeld met leren, communiceren, of zoals vandaag met het maken van de test volgens het BSR-model (Brand Strategy Research). Ik las de 4 domeinen en herkende mijzelf direct in rood en blauw. Maar ik gedraag mij vaak geel of groen en dat zorgt soms voor problemen met iets organiseren en samenwerken. Dat is waar het eigenlijk op neerkwam vanmorgen. Ik raakte soort van in de ‘war’ omdat ik mij erg herken in rood en blauw, maar ik weet dat ik mij erg geel en soms groen kan gedragen, dus dat snapte ik niet helemaal. En alleen dit feit alleen al, dat ik het moet snappen en feitelijk helder wil hebben, maakt dat ik mijzelf rood en blauw gedraag, dat dat mijn denkwijze is. En ondanks dat ik een gevoelsmens ben, moet het ook (in mijn hoofd) kloppen.

24 juni 2022

Gister was ik vanwege een bezoekje aan het ziekenhuis niet op school. En dat deed meer met me dan verwacht en dat besloot ik vanmorgen in het openingsrondje te delen. Gister had ik een beetje een unheimisch gevoel en ik kwam er vanmorgen achter dat ik mij buitengesloten voelde. Niet door iemand, maar door de situatie. Ik heb voorheen vaak meegemaakt dat ik er niet bij hoorde bij een groep. En dan ging iedereen gezamenlijk weg, mocht ik niet mee en zat ik alleen thuis. Gister zat iedereen op school en zat ik alleen thuis en die situatie bracht een oude pijn bij mij naar boven.

Ook vond ik het spannend om vandaag weer op school te zijn en weer aan te sluiten bij de klas. Als ik eruit geweest ben, hoor ik er dan nog bij en kan ik dan gewoon weer terug? In de ochtend kwamen allerlei mensen om mij heen zitten, die normaal daar nooit zitten. Zij wisten niet van mijn spinsels in mijn hoofd en dat voelde zo fijn en welkom en verliep zo natuurlijk, dat ik er blij van werd en er een heel positief gevoel aan over hield. Sinds mijn herstel heb ik geen groep meer ervaren en dit gevoel dus ook niet. Gelukkig heb ik er nu een hele positieve ervaring aan over gehouden en zal ik er de volgende keer minder last van hebben. Ook kon ik mij realiseren dat ik vanmorgen met een oude pijn te maken had en dat het kleine duiveltje aan mijn gedachten knaagde, dat helpt ook.

De lesstof die erna volgde was ook interessant, maar wat ik het meest interessant vond, was de ervaringskennis die ik opdeed dankzij de openhartige verhalen van een paar medestudenten. De middag ging over stage en ik had gister al zelf mijn stagedoelen op papier gezet, omdat ik vanmiddag een gesprek had met mijn stagebegeleider. Dat gesprek verliep heel fijn, net als het eerdere gesprek dat ik al met haar gehad heb. Wij gaan straks een hele leuke tijd tegemoet.

Weekend

Ik heb het in de titel van deze blog al benoemd, 'we' gaan steeds meer richting de praktijk. Nog 2 weken onderwijs en dan breekt officieel de praktijkfase aan. Ik neem zelf eerst nog 2 weken vakantie en ik ga dan 25 juli starten met mijn stage. De lessen zijn nu ook gericht op voorbereiding voor werk en stage. Vandaag heb ik mijn huiswerk gemaakt en heb ik mijn theoriegedeelte van mijn portfolio helemaal up to date gemaakt en alvast een opzet gemaakt voor mijn portfolio voor het praktijkgedeelte. Vanavond ga ik met mijn zus naar de film en morgen viert mijn zoon zijn verjaardag. Fijn om helemaal bij te zijn met huiswerk en andere 'verplichtingen'. Na de drukte van afgelopen weken is dit echt een verademing.