Week 3.2

Afgelopen woensdag postte ik deel 1 online van de afgelopen week. Vandaag is het tijd voor deel 2. Er is weer genoeg te vertellen....

24 maart 2022

Vanmorgen was het weer tijd voor het groepsproces en daarin hebben we een leuke opdracht mogen doen. We moesten tweetallen maken en dat deed ik met mijn studiemaatje. Toen was het de bedoeling dat je je leerdoel op een A4 zou schrijven en op 3 andere A4-tjes Hoofd, Hart en Buik. Toen moest je het vel met je leerdoel op de grond leggen en er vanaf gaan staan hoever dit nog voor je weg lag. Daarna moest je het vel Hoofd neerleggen, hoe dichtbij je in je hoofd al bij je leerdoel bent. Daarna moest je het vel Hart neerleggen, dat stuk heeft te maken met het verlangen naar dit doel en hoe dichtbij ben je dan? En als laatste je buik en je gevoel zit in je buik, die was voor mij het meest interessante. Je studiemaatje ging je hierin begeleiden en samen met jouw het proces bespreken. We kwamen tot leuke inzichten. Een ervan was, dat ik nog wel eens een omweg kan nemen, als ik iets spannend vind.

‘s Middags was het dan zover, ik mocht mijn presentatie en mijn herstelverhaal delen. Wat vond ik het spannend, maar wat ging het goed. Ik was duidelijk, kon de rust bewaren, ging niet ratelen, nam af en toe een slokje water en de PowerPoint werd onwijs goed begeleid door een van de coaches, wij hadden een uitstekende samenwerking! En net als een solo zingen in het koor, geldt ook hiervoor “vooraf en tijdens sterf ik duizend doden, maar de voldoening daarna is absoluut goud waard!” Ik hoop echt dat ik hier iets in de toekomst mee kan gaan doen.

De donderdagmiddag is gereserveerd voor 2 herstelverhalen, aangezien ik vandaag de enigste was met haar herstelverhaal, mochten we daarna naar huis. En tot mijn verbazing zag ik dat het “pas” half 2 was, ik had dus een halfuur over mijn presentatie gedaan, keurig binnen de tijd. Extra trots dat ik het binnen die tijd allemaal kon vertellen. Ik heb nog tot 15:00 uur in de klas gezeten, om wat blogs bij te werken en ik had een mooi gesprek met een medestudent.

Daarna ging mijn reis niet richting huis, maar naar de Hoge School van Leiden, waar mijn dochter haar diploma op mocht halen voor de opleiding Allround Laborant.

Eerst hebben we samen met haar vriend even een drankje en een hapje gedaan en daarna zijn we naar school gelopen. Na een wat korte introductie was het dan eindelijk tijd voor het grote moment, de diploma uitreiking!!! En wat ben ik trots op haar, zo super hoe zij bijna in haar eentje, door Corona, deze opleiding behaald heeft en met ook nog eens een fantastische cijferlijst 🎓 Zij is student af, ik ben net begonnen, gaaf dat nu de rollen omgedraaid zijn ♥️

25 maart 2022

Vandaag kregen wij les van een gastdocent. We gingen het vandaag hebben over het kernkwadrant.

Een voorbeeld van mijzelf:

kernkwaliteit ➡️ “zorgvuldig”

valkuil ➡️ “perfectionistisch of pietluttig”

uitdaging ➡️ “loslaten”

allergie ➡️ “onzorgvuldig/laconiek/nonchalant”

Je uitdaging zou je kunnen gebruiken als leerdoel en geloof me, loslaten is absoluut een leerdoel van mij 🤪. Dit kun je met allerlei kernkwaliteiten doen, maar je kunt het ook maken vanuit één van de andere hoeken. Het kernkwadrant heeft als doel binnen de ervaringsdeskundigheid is dat je minder snel oordeelt en het gedrag van de ander kunt begrijpen.

Wanneer je begrijpt waar jouw eigen allergie vandaan komt en weet welke kernkwaliteit daar tegenover staat, dan zou dat ook bij een ander zo kunnen gelden. Het is uiteraard niet de bedoeling om dit standaard 1 op 1 over te nemen en er vanuit gaan dat het bij een ander ook zo werkt, maar het kan absoluut helpen om meer inzicht te krijgen in iemands gedrag of handelen.

Tussen deze les door had ik vandaag ook mijn eerste coach gesprek. Dit was in principe nog een beetje informeel, maar aan de andere kant zijn we ook al 3 weken onderweg met de opleiding, dus het gaat allang al niet meer alleen over kennismaken. Ik kon aangeven wat ik van mijn coach zou willen, tijdens mijn Howie traject. Ik had zelf de volgende punten opgeschreven:

• Ik zou graag willen dat ze mij een spiegel voorhoudt

• Ik zou graag feedback ontvangen

• En hoewel ik zelf enorm gemotiveerd ben, zou het zo kunnen zijn dat het op een gegeven moment wat minder kunnen zijn, om welke reden dan ook en dan is het fijn als de coach zelf gemotiveerd is, maar mij ook kan motiveren

• Een luisterend oor

• En mogelijke ideeën voor de toekomst, mocht zij kwaliteiten in mij zien, die ik zelf niet zie

En hoewel vele punten misschien een open deur zijn, is het fijn om ze benoemd te hebben. Ook werd er gevraagd naar mijn leerdoel. En voor nu is dat voor mij “mijzelf comfortabel voelen in de klas”. Ik schrijf al een paar dagen over trillingen in mijn lijf en ik merk dat ik er qua pijn in mijn lijf echt last van begin te krijgen.

Tijdens het onderzoeken waar dit vandaan komt, gaf ik aan dat ik denk dat het faalangst is. Waarbij mijn coach aangaf dat ze zich afvraagt of dat inderdaad zo is. Ze gaf het voorbeeld van mijn herstelverhaal van gister. Ik ga daar staan, vertel dat ik enorm zenuwachtig ben, doe vervolgens uitstekend mijn herstelverhaal en sluit af met de woorden dat ik nog steeds enorm zenuwachtig ben. En hoewel dat van binnen natuurlijk echt zo voelt, helpt het niet om dat constant uit te spreken, sterker nog ik straal een dubbele boodschap uit, aan de ene kant de stress, maar eigenlijk gaat het heel goed, dat kan voor verwarring zorgen voor de mensen om mij heen, maar het allerbelangrijkste, het zorgt ook voor verwarring bij mijzelf en daarvoor zit ik bij Howie. Om te leren over mijzelf.

Mijn coach vroeg zich af of het misschien zou kunnen dat ik “Luk-angst” heb. Luk-angst????? Zou het zo kunnen zijn dat ik bang ben dat het allemaal wel eens heel goed zou kunnen gaan? Realiseer ik mij dat ik hier misschien echt wel goed in ben, maar durf ik dat niet uit te stralen? Ze refereerde ook naar de Inaugurele Rede van Nelson Mandela uit 1994:

‘De diepste angst is niet dat we onmachtig zouden zijn. Onze diepste angst is juist onze niet te meten kracht. Niet de duisternis, maar het licht in ons, is wat de meesten vrezen. We vragen onszelf af: ‘Wie ben ik om mezelf briljant, schitterend, begaafd of geweldig te achten?’

En waar ik vandaan kom, het vinden dat ik geen bestaansrecht heb, dan klopt het eigenlijk wel heel goed wat ze mij vertelde. Toen ik aangaf dat ik bang was om dan naast mijn schoenen te gaan lopen, toen moest ze lachen om mijn Noord-Hollandse nuchterheid. Ze zei: “ga jij maar wat vaker lekker naast je schoenen lopen”.

En dit soort gesprekken? Dat is wat ik verwacht van een coach, ze haalt het positieve in mij naar boven. Dus ik ga het meer “ownen”, en in plaats van IK MAG ER ZIJN! Gaat mijn quote worden IK BEN ER!

Weekend

Vorige week hadden we vrij op vrijdag, dus ik was helemaal een beetje in de war met de dagen. Maar gister, zaterdag, heb ik 's morgens aan mijn huiswerk gezeten en 's middags lekker van het zonnetje genoten met een boekje. En wat ben ik blij dat ik vorige week mijn tuin gedaan heb, nu kon ik er tussendoor lekker van genieten. De zondag was eigenlijk hetzelfde laken en pak, huiswerk en heel even buiten gezeten. De dag vloog voorbij, maar dat kwam vast doordat we een uurtje minder hadden 🤪