top of page
Foto van schrijverDaniëlle Schoonderwoerd

Intens rauw verdriet

Bijgewerkt op: 22 feb. 2022


Zoals de meesten van mijn blog lezers weten draag ik graag gekleurde kleding en zit ik op Facebook in een groep met allemaal jurkenzussen. Op deze plek voel ik mij fijn en mag ik mijzelf zijn. Over het algemeen deel ik daar m’n outfits en zo nu en dan ook hoe het met mij gaat. Ik krijg dan altijd veel steun en dat helpt mij de dag weer door. Zo ook afgelopen maandag. Ik had toen al gezien dat er 2 dames (van de ruim 60 reacties) niet blij werden van mijn bericht. En dat mag uiteraard.


Nu kreeg ik gisteravond van het beheer van de groep een privé bericht of ik mijn “persoonlijke informatie” niet meer wilde delen. Of ik dat via mijn blog wilde gaan doen, zodat men dan kon kiezen of ze de blog wilde lezen of niet. Buitenom dat mijn blog daar helemaal niet voor bedoeld is, voelde ik mij als persoon enorm afgewezen. En daarop volgt dan een intens verdriet. Zo rauw, ik kan me niet herinneren wanneer ik zo vreselijk gehuild heb. Ik had een gesprek met m’n therapeute vandaag en had moeite met daar goed aan te komen. Dat gebeurt mij echt nooit, ik weet mezelf altijd wel weer te herpakken, maar vandaag lukte dat niet.



De grond werd onder mijn voeten weggeslagen. Ik mocht mezelf niet meer zijn. Het leven heeft ups en downs en Social Media is er naar mijn idee niet om een masker te dragen. En op sommige groepen zijn die regels er wel, dan weet je waar je aan toe bent en kun je zelf die keuze maken of je daar lid van wilt zijn, of niet. Maar op deze groep mocht het altijd wel, er is zelfs een poll geweest een paar weken terug. Ook naar aanleiding van een bericht wat ik gepost had. Ongeveer 85% vond het fijn dat de groep juist zo persoonlijk was, net dat stukje extra. En dan gister ineens dit bericht. Ik snap het niet, vind het niet eerlijk, ben teleurgesteld en ook boos.


Dat laatste heb ik vandaag van m’n therapeute geleerd. Ik ben boos en dat mag ik zijn, dat mag ik ook zeggen. Ik vertel wel dat ik verdrietig en teleurgesteld ben, maar niet dat ik boos ben. Terwijl je daarmee je grens zo goed aan kunt geven. Ik kan dat dus helemaal niet en heb daardoor ook vaak problemen. Thema: leren boos worden, voor mezelf opkomen. Dat heeft deze ellende me dan gebracht vandaag.


Ook heb ik het met m’n therapeute erover gehad dat ik niet wil dat ik me aan moet gaan passen in de groep. Ik wil kunnen zijn wie ik ben en ik wil al helemaal geen negatieve smaak overhouden over datgene wat gebeurt is. De jurken brengen mij kleur, liefde, vreugde en contact. Dus heb ik besloten om zelf een Facebook groep op te richten, waar Puurheid en Liefde voor de gekleurde retro kleding wel samen gaan. Heel spannend, ik ben ook bang veel mensen “kwijt” te gaan raken en niet meer deel te kunnen nemen aan leuke uitjes. Maar ook dat zal z’n weg gaan vinden……



4 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page