Vandaag is het 11 jaar geleden dat mijn man, René, overleden is. Na een ziekbed van 8 jaar, was hij helaas niet meer te genezen. 11 jaar geleden was het ook op een zaterdag net als vandaag. Het regende de hele pijpenstelen, wat een verschil met vandaag. Het lijkt wel of het mij dit jaar daarom ook extra raakt. Het is nu 12:57 uur en hij overleed om 13:05 uur. Zoveel jaren later, de kinderen allebei bijna volwassen, terwijl zij toen nog zo klein waren. Kon hij nog maar zien wat een prachtige jong volwassenen het zijn geworden. Hij zou zeker apentrots zijn geweest.
Gister heb ik een hele leuke dag gehad, die mij ook voldoende afleiding heeft gegeven. Ik vertelde al eerder over “mijn jurkenzusjes”. Gister was de opening van So Much in Heerenveen, een winkel die veel van deze kleurige kleding verkoopt. Omdat de eigenaresse altijd voor iedereen klaar staat en vaak van alles regelt, was het zeker de moeite waard om naar haar opening te gaan. Omdat zij ook bekend is in de Facebookgroep, waren er al snel meerderen die heen gingen. Wat leuk om de dames allemaal in “het echt” te ontmoeten en wat bijzonder dat jurken ons zo kunnen verbinden. De jurken van Tante Betsy zijn nogal uitgesproken in motief en kleuren, dus het is denk ik ook wel een bepaalde groep die daar op valt. Het was in elk geval een super gezellige dag!
Vandaag doe ik het rustig aan, gister heeft mij veel energie gekost, dat wist ik van tevoren en dat geeft ook niks, anders kun je niks meer. De emoties van vandaag hakken er ook in. Het is niet dat ik de hele dag loop te huilen, maar ik moet er zeker niet teveel bij stil gaan staan, want dan word ik wel erg verdrietig.
Ik ben sowieso de laatste tijd snel aan het huilen. Een mooi programma, narigheid in het nieuws, het maakt niet uit, het raakt mij gewoon enorm. Ik laat het maar over mij heen komen. Dan maar een huilebalk.
Comments