Wat een dag vandaag! Ten eerste ben ik jarig vandaag, dat is op zich helemaal niet bijzonder, maar de dag kreeg toch wel een bijzonder randje. Vanmorgen moest ik naar het UWV voor een gesprek met de arbeidsdeskundige. Het gesprek van 3 september was met de arts en dat van vandaag met de arbeidsdeskundige. Zij bekijkt naar aanleiding van de gegevens van de arts, de eerdere rapportages van de werkgever en de functionele mogelijkheden of er een functie voor mij zou bestaan, welke ik met mijn lichamelijke en geestelijke beperkingen zou kunnen uitoefenen. Er zou heel misschien 1 functie (van alle functies die in Nederland bestaan) kunnen bestaan waarin ik eventueel aan het werk zou kunnen gaan, mits de beperkingen van nu afnemen. Om (gedeeltelijk) goedgekeurd te kunnen worden, zijn er minimaal 3 functies nodig. En dan gaat het dus niet over banen, maar puur over de functies die bestaan in Nederland.
Dit was best wel een schokkende uitkomst. Ik ken m’n eigen beperkingen natuurlijk wel en ik weet als geen ander wat een gevecht ik dagelijks in mijn hoofd voer met mijzelf en de wereld om mij heen. De psychische problematiek, zoals de GGZ heeft samengevat, die beschreven staat in het stukje “About me” zei natuurlijk ook al heel veel. Gekscherend gezegd; “ik ben dus eigenlijk echt wel gek”. Het maakt wie ik ben er natuurlijk niet anders om, maar het is wel een puzzel die op z’n plaats valt. Al die banen de afgelopen jaren, al die conflicten, het gevecht….
De uitkomst van dit gesprek vandaag is heel definitief, ik ben dus volledig afgekeurd. Op zich geeft het mij veel rust, ik “moet” nu tenminste niet meer. En als ik weer eens m’n eigen grenzen over gegaan ben, mag ik halfdood op de bank hangen. Aan de andere kant is het ook een soort falen/afwijzing. Ik doe definitief niet meer mee op de arbeidsmarkt, daarin ben ik “afgeschreven”. Wat voor deze streber best lastig te accepteren is. Ik riep altijd dat ik het heel goed alleen kon en dat ik niet van een uitkering wilde leven, ik was toch altijd sterk genoeg? Natuurlijk is er een mogelijkheid om in de toekomst wel iets van vrijwilligerswerk te gaan doen, maar ik heb mijzelf voorgenomen dat ik eerst de WRAP en daarna de MBT ga doen en daarna zien we wel verder.
Ik wil mijn verjaardagsblog trouwens wel afsluiten met wat leuks (voor mij tenminste). Ik was al een tijdje op zoek naar een bepaald paardenjurkje van Tante Betsy en vandaag (juist vandaag!) heb ik iemand gevonden die ‘m tweedehands aan mij wil verkopen. Leuk verjaardagscadeautje, toch?
Commentaires