Ik heb vandaag echt een K..dag. Vorige week heb ik erg veel last van m’n voeten gehad en daardoor ging het sporten niet zo lekker. Donderdag kon ik zelfs alleen maar lopen op de step. Daar baalde ik enorm van. Vrijdag en zaterdag kon ik niet sporten en zondag en maandag waren ze gesloten. Op dinsdags heb ik therapie en ben ik te moe om te sporten. Dus ik dacht vanmorgen; ik heb 5 dagen rust gehad, dan zal het sporten wel beter gaan. Dat is tenminste meestal wel zo.
Nou niets was minder waar. Ik was zo vreselijk stijf, van het niets doen, dat ik echt lood aan m’n lijf had. Daar kwam ook nog bij dat ik al een aantal dagen met enorme hoofdpijn loop. Het is allemaal te verklaren, maar wel enorm vervelend en m’n stemming wordt er niet beter op. De therapie valt me zwaar en daar ben ik (on)bewust behoorlijk mee bezig. Dat is heel goed, maar het hakt er wel in. En dan heb ik mij nog iets op de hals gehaald.
Ik heb sinds 16 mei mijn “eigen” Facebook groep voor de jurkenzussen, die naast het posten van hun jurken outfits ook hun ei kwijt kunnen. Dus er worden best persoonlijke verhalen gedeeld. Het ledenaantal liep op tegen de 200 en ik merkte dat veel van de leden zich niet voorgesteld hadden. En heleboel ook wel, maar meer als de helft niet. Ik ben daarom groepsregels gaan maken, waarin onder andere staat dat ik verwacht dat je je netjes voorstelt in de groep, omdat het voor degene die hun persoonlijke verhaal plaatsen, ook fijn is welke personen hun bericht lezen. Ook heb ik een bericht geplaatst of de bestaande leden, die zich nog niet voorgesteld hebben, dit alsnog willen doen.
Ik heb hier goede berichten opgekregen, maar merk ook dat mensen de groep verlaten. Of toch (nog) geen gehoor geven aan mijn oproep. Natuurlijk zijn er een aantal die dat wel gedaan hebben en daar “moet” ik me ook op focussen. Ik vind het belangrijk dat de dames in deze groep zich veilig voelen en dat ze weten met wie ze te maken hebben. En dat een kleine groep, die open is, dan beter volstaat, dan een grote groep waarbij mensen anoniem meekijken. Ook realiseer ik mij dat het voor veel mensen een enorme drempel is om zichzelf op de foto te zetten, dat heb ik ook, al denken de meesten van niet, omdat ik dagelijks een foto probeer te posten. Een verhaaltje over jezelf schrijven is ook niet voor iedereen even makkelijk. Misschien onderschat ik dat ook wel. Maar ik denk dan ook dat je kort kunt zijn. Ik ben die en die, ik houd van mooie jurken en vind het leuk om hier te zijn. Iets in die trant. Het hoeft niet zo uitgebreid zoals ik altijd doe.
Ik ben bang dat ik te ongeduldig ben, dat ik mensen nu teveel op hun lip ga zitten. Aan de andere kant wil ik de veilige haven bieden voor diegene die zich wel voorgesteld hebben en al dan niet hun persoonlijke verhaal delen. Dit stuk omgaan met mensen is voor mij heel erg moeilijk. Ik wil het graag zo goed doen voor iedereen, maar heb ook de neiging mensen weg te jagen omdat ik zo kan drammen. Ik merk ook dat ik “achter de schermen” door kan draven. Ik heb een lijst gemaakt van de leden en houd bij wie zich wel en niet voorgesteld hebben. Eigenlijk best zot. Puntje om te bespreken in m’n individuele gesprek volgende week. Waarom is dit zo belangrijk? Ik wil het natuurlijk graag goed doen en iedereen tevreden stellen, dan word ik niet afgewezen (zo voelt het dan). Maar dat kan voor anderen heel benauwend voelen.
Ik heb de neiging mensen te claimen en verwacht vaak dat ze hetzelfde reageren zoals ik dat zou doen. Lekker naïef natuurlijk, want ieder individu is uniek. Maar ik worstel er wel mee. Het opstarten en beheren van deze groep is een uitdaging voor me. En die ga ik graag aan, want ik leer enorm om bepaalde dingen te verdragen die ik normaal uit de weg zou gaan. Dus het helpt mij in zekere zin ook weer. En ik vind het ook mooi wat er ontstaat in de groep. Daar wil ik mij aan vast houden!
Er is dus wel het een en ander wat mij bezighoudt op het ogenblik en dat ik mij daardoor blèh voel is niet zo raar. Laten we zo zeggen, ik ben hard aan het werk.
#tantebetsy, #bipolair, #blog, #blogger, #borderline, #borderlinepersonality, #borderlinepersonalitydisorder, #boulimia, #bpd, #bps, #invisibleillness, #letsendthestigma, #mentalhealth, #mentalhealthblogger, #mentalhealthmatters, #mentalillness, #mentalizationbasedtherapy, #mentalizationbasedtreatment, #mentalizationtherapy, #personalitydisorder, #persoonlijkheidsstoornis, #selfaware, #selfawareness, #selfawarenessjourney
Comments