Blok 3 - Lesweek 7

Vanmorgen was ik alweer op tijd op pad naar de HvA. Mijn streven was de trein van 7:40 uur, zodat ik vroeg genoeg in Amsterdam zou zijn en ik de tijd zou hebben om vragenlijsten voor mijn therapie in te vullen (ik ben op de helft 💪🏼).

Dinsdag ben ik op gesprek geweest bij mijn behandelaar en hebben we besproken wat ik wil bereiken met de therapie, welk behandelplan daarbij past en of mijn hulpvraag daarmee (deels) beantwoord kan worden. We gaan wat schematherapie elementen combineren met cognitieve gedragstherapie elementen. Ik merk doordat ik weinig rust heb gehad de afgelopen 8 weken en ik behoorlijk mezelf ben tegengekomen tijdens deze opdracht ik mezelf anders ben gaan gedragen.

Ik kreeg al regelmatig de feedback van de manager dat ik dingen minder zwart/wit mocht bekijken, in de klas merkte ik twee uitersten van mezelf op, dit merkte ik ook op de werkvloer en tijdens de thuisstudie die ik deed voor deze opdracht. Ik heb aan wat mensen op het werk feedback gevraagd over mijn gedrag en communicatie tijdens deze opdracht en sommige woorden raakten mij diep.

Toen ik dit gister bespreekbaar maakte met de betreffende personen, ben ik tot een hoop inzichten gekomen. Ik kreeg te horen dat dit ook exact is wat een opleiding met je doet en dat mijn bordje de afgelopen weken te vol heeft gelegen, dat het niet zo gek is dat bepaalde oude patronen sterker worden en de onzekerheid over mezelf toeneemt. Een ander inzicht dat ik kreeg is dat, wanneer ik onder hoge stress sta, ik mogelijk mijn kleding anders kan ervaren. Dit vertelde ze mij, toen ik deelde dat ik mezelf zo dik voelde en het gevoel had dat mijn kleding zo strak zat en dat het mij verbaasde dat ik dinsdag bij de gewichtsconsulente erachter kwam dat ik maar 2 ons gegroeid was.

Het voelen van mijn lijf vind ik ingewikkeld en is een leerdoel van mij. Doordat mijn collega mij hierop wees, besefte ik me dat ik mijn lijf dus wel degelijk voel. Maar dat ik het met mijn kritische brein wegmaak, door tegen mezelf te zeggen dat ik aangekomen ben en mijn kleding te strak zit. Wat dus niet het geval was. Deze inzichten en de vrolijkheid van de andere collega, maakte dat ik gister al meer zelfvertrouwen voelde om de toets van dit blok aan te gaan, terwijl afgelopen zondag de tranen nog over mijn wangen biggelden.

Vanmorgen tijdens Supervisie was een van de medesupervisanten aan het delen hoe zij vanuit haar ene gedrag in het andere is gekomen en wat maakt dat ze zich zo op haar plek voelt op deze opleiding. Ik benoemde direct dat ik er tegenovergesteld in zit. Dat ik denk dat ik helemaal niet op mijn plek zit en denk dat ik het niet kan, gelukkig werd daar niet op ingegaan en kon zij doorgaan met haar verhaal. Naarmate ik naar haar verhaal luisterde en de manier waarop zij dingen ziet en/of aanvliegt, deed mij realiseren dat ik nog geen 10 weken geleden er ook zo over dacht en ook meer vertrouwen in mezelf had voor deze opleiding. Dat inzicht raakte me, omdat het enerzijds liet zien hoe snel ik alweer in ‘zwart’ zat (het uitspreken van dat ik helemaal niet op mijn plek zit, terwijl dit de belemmerende overtuigingen van afgelopen zondag waren) en anderzijds dat ik nog helemaal niet zo ver van mezelf af sta, weer terug bij af ben in mijn zwart/wit denken.

Deze spiegel en de inzichten van gister geven mij vertrouwen voor de toets (dat schreef ik al), maar geven mij ook vertrouwen in mijn zijn als mens en dat ik met de hulp die ik ingeschakeld heb, tijdig kan bijsturen naar grijs. Wat dinsdag tijdens het gesprek met mijn therapeut ook naar voren kwam, is dat echt echt meer rust te pakken heb, voordat ik op vakantie ga. Ook daar heb ik direct actie op ondernomen. Volgende week zou ik tijdens mijn vrije middag nog een afspraak hebben, die heb ik overgedragen aan een collega. En vanmiddag ben ik eerder van school naar huis gegaan, omdat de laatste les vooral ging over de ruimte krijgen om vragen te stellen over hoe je de toets moet maken en wat erin moet. Dit vertrouwen heb ik in mezelf teruggekregen en daarom ben ik buiten m’n comfortzone getreden en de laatste les die tot 17:00 uur duurde geskipt, zodat ik om 15:37 uur de trein kon pakken. Volgende week geen les, wel de toets inleveren, 10 april ontwikkelgesprek en dan start 17 april Blok 4, het laatste blok van dit schooljaar.

#ervaringsdeskundige #ervaringsdeskundigheid #ervaringswerker

#kwetsbaarheidiskracht

#mijnklachtismijnkracht #ontwikkeling #leren #inzicht

#studentlife #student #hva #adezw

#hbostudent #ggznhn #werkenbijggznhn #dankbaarheid