Blok 3 - Lesweek 2

Vanmorgen had ik geen Supervisie en dat was precies wat ik deze week nodig had. Ik loop al vanaf vorige week vrijdag met een behoorlijk intense verkoudheid en veel spanning. Dit met elkaar maakt dat ik behoorlijk moe ben, iets wat ik niet snel ben. Dus alleen de middag naar school is wel fijn, nu hoefde ik vanmorgen de wekker niet te zetten en kon ik rustig opstarten.

Dit derde blok gaat over positioneren van ervaringsdeskundigheid. We moeten een analyse van de organisatie maken waarin we werken, kijken waar we vinden waar verbetering nodig is en hier een verbeterplan voor schrijven.

Tijdens elk blok tot nu toe in de opleiding kom word je gevraagd om kritisch te kijken naar datgeen wat er al is. In mijn eerste toets heb ik als feedback gekregen dat ik nog kritischer mag zijn en ook bij dit blok merk ik dat dát de spanning bij mij oplevert.

Ik weet van mezelf dat ik heel kritisch en analytisch ben en dat ik veel zie, maakt niet uit waar ik werk, dit heb ik altijd al gehad. Omdat ik ook altijd overal kansen zie, mogelijkheden tot verbetering zie én niet op m’n mondje gevallen ben, spreek ik mijzelf uit. Op een respectvolle manier, maar wel met een kritische noot.

Met regelmaat heb ik op verschillende werkplekken meegemaakt dat dit niet goed ontvangen werd, waardoor mijn positie binnen een team of organisatie niet altijd zeker voelde. Dit heeft bij mij voor onzekerheid gezorgd. Voor de werkplek waar ik nu zit heb ik keihard moeten knokken. Bij eerdere werkplekken was het een kwestie van solliciteren, op gesprek komen en beginnen. Bij mijn huidige werkplek ben ik 4x afgewezen. Maar de organisatie, de locatie, de deelnemers en het vakinhoudelijke vind ik allemaal zo inspirerend, dat het altijd mijn drijfveer is geweest om door te zetten.

Daarom ben ik enorm dankbaar en trots dat ik nu sta waar ik sta, zowel in mijn persoonlijke ontwikkeling als op mijn werkplek die ik nu heb. De angst voor afwijzing, een pijn die bij mij heel diep zit, is nog altijd aanwezig en misschien op deze werkplek nog wel groter, dan op een andere werkplek. Een analyse maken van de organisatie en een verbeterplan schrijven voor mijn opdracht roept hierdoor veel stress bij mij op. Gelukkig, in vergelijking met eerder heb ik nu wel mensen om mij heen, die ik vertrouw en waar ik mezelf kan zijn.

Het is alweer 17:45 uur en ik zit in de trein terug naar huis. Of ik helemaal een voldaan gevoel heb over de dag van vandaag weet ik niet. Tijdens het laatste lesuur heb ik benoemd dat ik het jammer vind dat de informatie die wij (bijvoorbeeld vandaag) in de les kregen, eigenlijk een samenvatting was van het huiswerk dat we voor deze les moesten maken/lezen. Ik vind het persoonlijk prettiger dat we in de lessen nog wat meer verdieping krijgen op de lesstof van die week, dus in die zin heb ik niet zo’n voldaan gevoel.

Wel wordt de opdracht/toets voor Blok 3 steeds duidelijker en is het inderdaad een stappenplan waar je doorheen moet lopen om tot het eindresultaat te komen. De adviezen en tips die ik gister via een spraakbericht van een collega ontving, nadat ik haar om hulp had gevraagd, heeft mij hierbij ook enorm geholpen en ik begin ietsje rustiger te worden in mijn hoofd. Volgende week is het voorjaarsvakantie en hebben wij geen les, dit is voor mij een mooie mogelijkheid om het eerste deel van de opdracht in kaart te brengen.

#ervaringsdeskundige #ervaringsdeskundigheid #ervaringswerker

#kwetsbaarheidiskracht

#mijnklachtismijnkracht #ontwikkeling #leren #inzicht

#studentlife #student #hva #adezw

#hbostudent #ggznhn #werkenbijggznhn #dankbaarheid