Blok 2 - Lesweek 4
- Daniëlle Schoonderwoerd
- 5 dec 2024
- 3 minuten om te lezen
Vandaag is het 5 december en is mijn dochter jarig, 23 jaar alweer! Ik ben zo trots op de prachtige jonge vrouw die ze geworden is.
Gisteravond heb ik een lezing bijgewoond van Wilma Boevink. Zij is het boegbeeld van ervaringsdeskundigheid, dankzij haar is de herstelbeweging en heeft ervaringsdeskundigheid in Nederland bekendheid, een naam en de aandacht gekregen die het verdient.
Het bijzondere is, dat ik eigenlijk een hele voorbereide lezing had verwacht op een niveau van mijn huidige schoolboeken. Dit was niet het geval en dat was nou juist precies het mooiste eraan. Ze was gewoon een van ons, liep de kring rond, ging af en toe even bij je zitten of staan en ondertussen vertelde ze gedeeltes van haar eigen verhaal en hoe ze dit omgezet heeft naar ervaringsdeskundigheid. Geen poeha, geen opschmuck, gewoon verbinden maken met alle mensen, love it ♥️
Ik was bij deze lezing met een aantal medestudenten en een van hen stelde de mooie vraag aan Wilma, wat ze ons als nieuwe ervaringsdeskundigen mee zou willen geven. Het antwoord was “blijf met elkaar in contact en delen als je op wat voor manier dan ook geraakt wordt. Dit vond ik zo’n mooi advies, juist omdat het als ervaringsdeskundige niet altijd even makkelijk is in het beroep, met collega’s of invloeden vanuit de maatschappij.
Vanmorgen tijdens studievaardigheden kregen we uitleg over presenteren en mochten we ter plekke met een groepje van drie een korte presentatie voorbereiden. Ik vind het zelf altijd prettig om wat houvast te hebben aan de vormgeving door middel van een PowerPoint. Dat ging niet. Ten eerste was er te weinig tijd voor en mijn medestudenten voelden zich daar ook niet prettig bij. Buiten mijn comfortzone met weinig voorbereiding moet ik bekennen dat het ondanks dat ik toch wel gespannen was, dat het me eigenlijk heel goed en natuurlijk af ging. Dat is een opsteker!
Tijdens de les Grondhouding Ervaringsdeskundigheid kregen wij les over de Contextuele Benadering door Akbar Barani. Wat een inspirerende docent. Een hele bijzondere les over hele belangrijke dingen die mee kunnen spelen wanneer je met cliënten in gesprek gaat, maar ook in je eigen familie. Wat ik vooral heel waardevol vond, is dat hij oprecht zijn best deed om vragen te beantwoorden zonder waardeoordeel. Hij vertelde al dat deze les wat los kon maken en ik vond dat hij daar fantastisch mee omging. Ook benoemde hij een aantal dingen die ík inspirerend vond en hieronder zal citeren:
“Theorie is in dienst van de mensen, mensen zijn niet in dienst van de theorie.”
“Slechte kinderen bestaan niet, wel onbekwame ouders.”
“Slechte studenten bestaan niet, wel onbekwame docenten.”
“Slechte cliënten bestaan niet, wel onbekwame hulpverleners.”
“Het gedrag is wat het hoort te zijn, bij die situatie.”
“Loyaliteit is een gegeven, maar het rechtvaardigt geen onrecht.”
“De zondebok is het meest loyaal.”
“We worden niet allemaal ouders, maar we zijn wel allemaal kind (geweest).”
En nu ik dit zo opschrijf in de context van deze blog, besef ik mij dat jullie waarschijnlijk geen enkel idee hebben waar ik het over heb en waarom deze citaten voor mij zo belangrijk zijn. Dat gaat ook te ver om uit te leggen, ga ik ook niet doen, ik ben niet jullie docent. Het is voor mij belangrijk en ik wil het ergens bewaren, dus jullie krijgen het cadeau 😉
De laatste anderhalf uur hadden wij SLB. Tijdens deze lessen is het de bedoeling dat we allemaal ons herstelverhaal gaan presenteren. Omdat onze SLB-docent vandaag jarig is en een heel aantal mensen vanavond nog Sinterklaas ging vieren, hebben we het luchtig gehouden. We moesten allemaal onze naam op een lootje schrijven en daarna een lootje trekken. Op het eind van de les was het de bedoeling om je medestudent, van wie je het lootje getrokken had, een wens mee te geven. Super leuk cadeautje!
In de tussentijd hebben we vragenkaartjes beantwoord en hebben we elkaar wat beter leren kennen. Leuk om de dag zo af te sluiten en een halfuurtje eerder de trein naar huis te kunnen pakken.
Lieve Daniëlle, als eerste natuurlijk gefeliciteerd met Kyara.
En dan vroeg ik je, toen je Famke kwam halen, hoe het woensdagavond was geweest bij de lezing van Wilma Boevink, daar heb ik nu inmiddels al een idee van gekregen. Begrijp dat je dus een hele waardevolle avond hebt gehad. Heel leuk om dit eigenlijk zo onverwachts te mogen bijwonen.
Zo ook vandaag op de HvA.
Misschien wil je mij de punten van Akbar Barani eens een keertje nader uitleggen.
Sommigen daarvan snap ik uiteraard wel, maar het is ook leuk om jouw opvatting hierover eens te horen.
Mooie blog weer. ❤️🥰😘