top of page

Blok 2 - Lesweek 3

  • Foto van schrijver: Daniëlle Schoonderwoerd
    Daniëlle Schoonderwoerd
  • 28 nov 2024
  • 2 minuten om te lezen

Na de storm van gisteravond was het fijn om vanmorgen, na een onrustige nacht, op te staan met een onbewolkte hemel. De rust die ik vanmorgen ervoer met het uitlaten van Famke was heerlijk. Ik was op tijd klaar en volgens de NS app zou mijn trein gewoon rijden.


Eenmaal in de trein met een Cinnamon Latte merkte ik al vrij snel dat de trein minder hard ging rijden. We stonden een tijdje stil, omdat er een rood sein was. Daarna vervolgden we onze reis en moesten we voor Amsterdam Centraal wederom wachten. Hierdoor kwamen we later aan op Amsterdam Amstel, waarvandaan ik nog 20 minuten naar school wandel. Wat mij rust geeft is om inderdaad, voor sommige mensen, belachelijk vroeg de trein te pakken en dan toch rustig op school te komen.


De dag begon vanmorgen met Supervisie en het was fijn om even met de Supervisor te spreken, omdat ik de eerste was die aanwezig was. Er bleek verder in het land behoorlijk wat gedoe te zijn met de trein. Tijdens Supervisie heb ik mooie inzichten gekregen omtrent mijn reflectieverslag wat ik naar aanleiding van de vorige bijeenkomst had geschreven.


Na Supervisie hadden wij het vak Grondhouding Ervaringsdeskundigheid, waar wat theorie uitgelegd werd en ons op het hart gedrukt werd om de theorie te lezen. Ik vind het bijzonder dat dit benoemd moet worden, omdat het in mijn optiek logisch is, dát je de opgegeven theorie leest voor aanvang van de les. Het feit dat ik dat bijzonder vind zegt natuurlijk alles over hoe ik mij met de studie bezighoudt en hoe anderen dat doen. Voor mij gaat het dan vooral over loslaten en dat iedereen daarin zijn/haar eigen pad loopt.


De laatste les vanmiddag was het LAB waar we voor het eerst met de situatieschets gingen oefenen, die je vooraf in moest leveren. Ik vind dat oefenen, die rollenspellen altijd heel ingewikkeld, maar het hoort er wel bij. De bedoeling is bij deze situatieschets, dat iedere student een situatie schets van een bepaalde gebeurtenis met een cliënt/deelnemer en dat je dan je “eigen” cliënt/deelnemer speelt en de ander uitgelegd krijgt wat de situatie is en de rol van ervaringsdeskundige op zich neemt.


Omdat ik het spelen van de rol het meest ingewikkeld vind, vroeg ik of ik mocht starten. Ik merkte dat ik geëmotioneerd raakte, omdat ik vertelde dat ik mij zo in mijn cliënt/deelnemer herkende van mijzelf van ongeveer 5 jaar terug. Wat ik heel fijn vond om terug te krijgen, was dat een medestudent benoemde dat ik al zover gekomen ben, wat precies de bevestiging van mijn emoties was. Ik ben trots dat ik dat gedrag niet meer vertoon en het raakte me dat ik voor dat moment even terug moest naar een periode waarin het voor mij wel zo voelde en ik daar nooit meer wil zijn.


Uiteindelijk ging het oefenen heel goed en is het bijzonder om te ervaren hoe verschillend de aanpak van verschillende mensen kan zijn. Het bijzondere vond ik ook, dat ik voor het eerst niet in de gaten had dat de les al voorbij was, omdat er zo’n waardevol gesprek ontstond. Dus wederom laat in de trein vandaag 😂


댓글 1개


janenanschoon
2024년 11월 28일

Lieve Daniëlle, wat een herkenning in het rollenspel. Ik begrijp dat dat wat emoties naar boven bracht en dat je nooit, maar dan ook nooit meer naar 5 jaar geleden terug wilt.

En wat bijzonder dat de tijd dan vliegt en het zomaar kwart over vijf is.


좋아요

©2022 door Mijn klacht is mijn KRACHT!

bottom of page