Het gaat al een heel tijdje niet zo lekker met mij. Er gebeurt veel in m’n hoofd en dat heeft weer z’n uitwerking op m’n lijf. De therapie brengt veel in beweging, dat is een feit wat zeker is. Omdat ik zelf niet goed weet wat er precies gebeurt, vind ik het ook lastig om op te schrijven. Ik dacht zelf namelijk dat ik vooral in de war was door de therapie, maar in een gesprek met m’n therapeut kwam toch ook wel angst naar boven. Angst om controle los te laten, angst voor wat gaat komen en angst of ik er wel goed door ga komen.
Verder gebeurt er in mijn omgeving op het ogenblik ook veel. Omdat het onder andere mijn kinderen aan gaat, ga ik daar verder niet op in, maar het houdt me meer dan bezig. Helaas is het ook zo dat het met een aantal mensen die ik van dichtbij ken, qua gezondheid niet goed gaat en dat houdt mij ook bezig.
Doordat ik mij niet goed voel, vind ik het moeilijk om voor mezelf te zorgen. En dit uit zich hoofdzakelijk in mijn eetgedrag. Ik kan de dag starten met een ontbijt en daarna gaat het mis, “normaal” lunchen vind ik lastig. Ik ben “bang” voor brood, omdat ik bang ben dat ik groei, daarom neem ik vaak iets van kwark met noten. Maar dit heeft op het ogenblik een hele nare uitwerking op mijn darmen. Ik heb vreselijk veel buikkrampen en last van winderigheid. Hiervoor heb ik maagtabletten en zakjes gekregen, in de hoop het wat rustiger te krijgen. Stress gaat bij mij altijd op m’n darmen zitten. Niet goed eten en dan vooral ook niet goed avondeten helpt niet mee. Een normaal eetpatroon lukt mij op het ogenblik niet, omdat ik niet de discipline heb.
Daar wil ik verandering in brengen. En het verhaal van een 17 jarige jongen, Chris, kwam voor mij op het juiste moment. Hoe raar dit ook klinkt, want Chris heeft het heel zwaar. Ik ken Chris niet persoonlijk, maar hoorde zijn verhaal via een jurkenzusje. Chris heeft vanaf z’n 6e Leukemie en heeft dit al 2x overwonnen. Zijn lijf wil echter niet meer en hij is afhankelijk van z’n moeder. Omdat elke jongen van 17 ook behoefte heeft aan privacy en niet alles door z’n moeder wil laten doen, is hulphond Colbey aan hem toegewezen. Echter wordt Colbey niet vergoed door de verzekering en moet er een bedrag van €30.000 bij elkaar komen. Er is inmiddels al €10.000 bij elkaar vergaard, maar lang niet genoeg. Het betreffende jurkenzusje heeft een groep op Facebook gemaakt Afvallen voor het goede doel. Het idee is om van 1 september tot 1 november af te gaan vallen. Veel mensen zitten met hun vakantiekilo’s en willen die er graag af hebben. Je kunt sponsoren gaan zoeken, die je voor bijvoorbeeld €1 per afgevallen kilo gaan sponseren. Zo wordt het een win-win situatie.
Ik word altijd vreselijk gestresst van “afvallen op commando”, omdat ik een behoorlijke prestatiedrang heb en ik vind dat ik persoonlijk faal als het mij niet lukt. Ondanks deze mindset is mijn Boulimia vaak toch sterker en ben ik nog meer teleurgesteld in mijzelf dan dat ik al was.
Ik wil mijn doel dan ook niet stellen op afvallen, maar normaal leren eten. Ontbijt, lunch, avondeten, gezond tussendoortje, geen vreetbuien. Chris wordt mijn stok achter de deur. Hij heeft Colbey harder nodig dan dat ik toegeef aan mijn vreetbui. Inmiddels heb ik al 3 sponsoren. Ik vertelde mijn moeder woensdag van deze Facebook actie van dit lieve jurkenzusje en zij bood mij direct spontaan aan mij te sponsoren. Gister zat ik met mijn zus en ouders in de auto naar de uitvaart van de vader van m’n vriendin en bood mijn zus ook aan mij te sponsoren. Na de uitvaart kwam ik met de “oom” van mijn vriendin in gesprek en ook hij bood aan mij te sponsoren. Dus nu heb ik Chris om voor te vechten en 3 sponsoren die ik niet teleur wil stellen. Op naar een Boulimia-vrij leven met een normaal eetpatroon. En elke kilo die ik op dit pad afleg is meegenomen. Ik heb zelf sowieso besloten om op het eind van de rit €10 te doneren aan Chris met zijn hulphond Colbey.
Wil je ook een donatie doen? Via deze Doneeractie kun je een donatie doen. En wil je ook afvallen voor het goede doel? Meld je dan aan op deze Facebook groep Afvallen voor het goede doel.
Let’s do this! Everything is Possible 💪🏼!
#bipolair, #blog, #blogger, #borderline, #borderlinepersonality, #borderlinepersonalitydisorder, #boulimia, #bpd, #bps, #invisibleillness, #letsendthestigma, #mentalhealth, #mentalhealthblogger, #mentalhealthmatters, #mentalillness, #mentalizationbasedtherapy, #mentalizationbasedtreatment, #mentalizationtherapy, #personalitydisorder, #persoonlijkheidsstoornis, #selfaware, #selfawareness, #selfawarenessjourney
Comentarios